Minder last van je gedachten
Vraag 1/2
Hoe we vaak omgaan met gedachten:
Als gedachten, zoals “Ik stel niets voor” vaak en luid genoeg terugkomen, kan dit gebeuren:
We geloven de gedachten: we nemen ze als echt of als waar aan: “Ik ben inderdaad een slecht persoon”.
We proberen deze gedachten uit de weg te gaan, door afleiding te zoeken of te vluchten in drank, drugs of iets anders.
We gaan het gevecht en de discussie aan: “Dat is helemaal niet waar: stop met dat te zeggen! Ik ben wél een goed mens!”
We gaan piekeren en twijfelen aan onszelf: “Ben ik slecht? Zou dat kunnen?”
Al deze manieren om met gedachten om te gaan, leiden tot pijn of verdriet. Ze vragen ook erg veel energie van je. En je komt er niet mee van je gedachten af.
Maar wat kan je dan wel doen?
Vraag 2/2
Het zijn maar woorden
“Praten helpt,” zegt men. En dat klopt.
Door over problemen of moeilijke zaken te praten, neem je er een beetje afstand van. Want als jij je gedachten uitspreekt, worden het woorden in plaats van waarheden in je hoofd.
Als de woorden alleen in je hoofd zitten, dan denk je dat je (bijvoorbeeld) slecht BENT. Maar spreek je dat uit, dan HEB je de gedachte dat je (bijvoorbeeld) slecht bent. Dat is een belangrijk verschil: je bent niet je gedachten, maar je hebt ze.
Geen zin om te praten? Dit werkt ook:
Schrijf je gedachten op: zet ze op een veilige afstand, op papier. Je hoeft ze niet meer de hele tijd te herhalen in je hoofd, want ze staan al zwart op wit.
Zeg de woorden zeker tien keer snel achter elkaar: “slechtslechtslechtslechtslechtslechtslechtslechtslechtslecht”. Je zal merken dat het woord ‘slecht’ op het einde veel minder betekenis heeft gekregen en nu veel minder pijn doet.
Spreek je gedachten uit met een gek stemmetje.
Zing het uit! Maak er een operaversie van.
Moet je lachen om jezelf? Prima!
Maak een tekening, schilderij, kunstwerk van je gedachten.
Neem de zinnen op en laat deze de opname vervormd afspelen. Wanneer Darth Vader zegt dat je “slecht bent”, wordt deze gedachte al een stuk minder geloofwaardig.
De manier waarop is eigenlijk niet zo belangrijk. Het doel is om afstand nemen van de pijnlijke gedachten en ze te leren zien zoals ze zijn:
Het zijn woorden in je hoofd en niet echt waarheden.
En met woorden hoeven we niet te vechten. Ze mogen er gewoon zijn…
Maar wel op een veilige afstand.